LIMBOSKI wyrósł z amerykańskich źródeł piosenki rockowej. Jako miłośnik analogowego sposobu nagrywania doskonale zgłębił korzenie bluesa i folku, a obecnie rozwija te inspiracje poszukiwaniu własnego stylu. W 2010 roku nagrał płytę "Cafe Brumba" z knajpowymi balladami, którą promował zapomniany przez wielu utwór "Piosenka dla mężatki". Nagły zwrot w stronę estetyki lo-fi i bluesowa w "Tribute to Georgie Buck", dał mu nominację do Fryderyków 2012. W międzyczasie wystąpił w telewizyjnym show Polsatu "Must be the music" - wykonanie utworu "Czarny Otello" zapewniło mu miejsce w półfinale. W 2016 roku wydał album „One Man Madness” . Tego samego roku w październiku premierę miała jego najnowsza płyta "W trawie. I inne jeszcze młode", której patronem został Program Trzeci Polskiego Radia.
20.04.2018 roku odbyła się premiera najnowszego albumu Limboskiego "Poliamoria". To najbardziej dojrzały tekstowo i dopracowany muzycznie materiał w dotychczasowej karierze Limboskiego.Tym razem pielęgnowana od wielu lat słabość do amerykańskiej muzyki źródeł (bluesa, folku i korzennego rock’n’rolla) to dla Limboskiego zaledwie punkt wyjścia. Celem – napisanie piosenek nośnych i przystępnych, a zarazem mądrych i urzekających stylistycznym bogactwem. Na wszystkich tych polach artysta odnosi bezdyskusyjny sukces. W programie „Poliamorii” znalazły się ostre, dynamiczne riffy gitarowe, ale też egzystencjalne w wymowie ballady podszyte duchem gospel czy country. Limboski jak mało kto bawi się polskim słowem, unika dosłowności, a i tak często trafia w sedno. Płytę promuje singiel "Nie idź tam" i "Czarne bramy". Całość spaja produkcyjna ręka Marcina Borsa, dzięki któremu nagrania oddychają i mienią się barwami.
Skład zespołu:
Limboski - gitara, wokal
Jacek Cichocki - klawisze, chórki
Kuba Rutkowski - bębny
Tagi: Underground Pub, Limboski
Komentarze
Zaloguj się aby móc dodawać komentarze