"Teraz tu jest nasz dom". Premiera nowego spektaklu w teatrze Maska

Teatr „Maska” w Rzeszowie zaprasza na kolejną premierę sezonu 2016/2017. Od 26 marca na naszej dużej scenie zobaczyć będzie można spektakl „Teraz tu jest nasz dom”.  Reżyserem przedstawienia jest Anna Retoruk, artystka młodego pokolenia, która mocno zaznaczyła swą artystyczną obecność w zeszłym sezonie teatralnym premierą "Dziadów po Białoszewskim" w Teatrze Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach. Scenariusz na podstawie książki Barbary Gawryluk pod tym samym tytułem napisał Tomasz Kaczorowski. Spektakl premierowy odbędzie się o godz. 16:30. 

Książka Barbary Gawryluk ukazała się nakładem Wydawnictwa Literatura w serii „Wojny dorosłych – historie dzieci”. Wydawane pod tym szyldem pozycje (m.in. „Zaklęcie na w” Michała Rusinka czy „Wszystkie moje mamy” Renaty Piątkowskiej) przedstawiają napisane w przystępnej formie zbeletryzowanej opowieści trudne historie dzieci z czasów wojny – nie tylko tej skończonej, zamkniętej, istniejącej tylko na kartach podręczników historii, ale także tych toczących się, trwających, tych, z którymi ciągle muszą sobie radzić dzieci z objętych konfliktem regionów. O współczesnym konflikcie – rozgrywającym się bardzo blisko nas - opowiada także książka „Teraz tu jest nasz dom”. Przedstawiona w niej historia ukraińskiej rodziny, która ucieka ze swojego kraju przed wojną i próbuje na nowo ułożyć swoje życie w Polsce, stała się dla twórców przedstawienia – Anny Retoruk i Tomasza Kaczorowskiego impulsem do pochylenia się nad zagadnieniami otwartości, tolerancji i empatii. Bohater przedstawienia – Romek – stara się zrozumieć na swój sposób rozgrywające się wydarzenia i znaleźć swoje miejsce w obcym kraju, w którym wraz z rodzicami szuka schronienia przed wojną. Przedstawienie stawia pytania o to, jak to jest być innym, jakie jest miejsce i rola pamięci, co pozwala nam odzyskać poczucie bezpieczeństwa i czym właściwie jest dom. Wychodząca od wojny na Ukrainie historia staje się tym samym historią uniwersalną. Przedstawienie ma za zadanie budowanie wrażliwości młodego widza na otaczający go świat i wydarzenia.

Jeśli zaczynamy się zastanawiać nad tym, dlaczego teatr dla dzieci chce opowiadać takie historie, musimy odpowiedzieć sobie czym jest – albo czym powinien  być – teatr (bez dookreślenia czy jest to teatr dla dzieci czy dorosłych). Jeśli jest zwierciadłem czy obrazem rzeczywistości, nie może udawać, że na świecie nie ma wojen. One są – tak jak jest też zło. Ważne aby dostrzec, że jest także dobro. I że jest nadzieja, że dobro jest zawsze silniejsze niż zło. Teatr jest najlepszym z miejsc do przepracowywania swoich strachów, do podejmowania rozmowy na trudne tematy. Aby być ważny dla swoich widzów, musi mówić o ich problemach, posługując się językiem mającym tempo i rytm bliższy odbiorcy. Jest partnerem do rozmowy – bez moralizowania i tematów tabu. „Teraz tu jest nasz dom” ma stać się dla widzów inspiracją – do zadawania pytań, krytycznego i świadomego odbioru sztuki.
 

O spektaklu

Teraz tu jest nasz dom
na podstawie książki Barbary Gawryluk pod tym samym tytułem

• scenariusz: Tomasz Kaczorowski
• reżyseria: Anna Retoruk
• scenografia: Jan Polivka
• muzyka: Paweł Sowa
• gitara elektryczna, gitara akustyczna: Wojciech Tabak
• gitara basowa: Marcin Wójtowicz
• realizacja nagrań, miks i mastering: FT Studio Tomasz Wójtowicz
• choreografia: Maciej Florek
• tekst piosenki finałowej: Anna Retoruk
• reżyseria światła: Magdalena Grundwald
• asystent reżysera: Ewa Mrówczyńska
• asystent scenografa: Marta Ożóg

obsada:

Anna Kukułowicz, Ewa Mrówczyńska, Kamila Olszewska, Kamil Dobrowolski, Jerzy Dowgiałło, Andrzej Piecuch oraz Jacek Popławski (głos)

Opowiem wam historię swojej – dość niezwykłej – przeprowadzki. Mam na imię Romek i od pewnego czasu mieszkam w Polsce. Kiedy byłem jeszcze dzieckiem i mieszkałem daleko stąd, w rozmowach dorosłych zaczęły pojawiać się nieznane słowa: „wojna”, „bomba”, „ewakuacja”… Któregoś dnia rodzice powiedzieli, że muszę się szybko pakować i że mogę zabrać ze sobą tylko to, co zmieści się do jednego plecaka. W ten sposób znalazłem się u was. Wszystko było tu dla mnie nowe i nieznane: ludzie, język, zwyczaje, a nawet otaczające mnie przedmioty. Z początku było mi ciężko, ale przecież z pomocą rodziny i przyjaciół wszystko można przezwyciężyć.

A Wy, czy przeprowadzaliście się kiedyś? Przeprowadzka potrafi wprowadzić do naszego życia sporo zamieszania. I nie ma znaczenia, czy przenosimy się tylko na sąsiednią ulicę, do innego miasta czy do innego kraju. Dom zapełniają pudła, pudełka i kartony, w których stopniowo znikają rzeczy, które przed chwilą były na wyciągnięcie ręki. Jednak nie wszystko, co ważne, można włożyć do pudełka. Nie spakujemy przecież kolegi, z którym gramy w piłkę, ulubionego placu zabaw czy mieszkających na sąsiedniej ulicy dziadków. I to jest tak, jakby zostało jedno puste pudełko. To niewypełnione miejsce sprawia, że w drodze do nowego domu towarzyszą nam tęsknota za przyjaciółmi, lęk przed nieznanym i niepewność, czy znajdziemy nowych kolegów. Rozejrzyjcie się wokół siebie. Być może w waszej klasie lub na waszej ulicy zjawią się (albo już są) takie dzieci jak ja. Może martwią się, jak to będzie stanąć przed obcą klasą i czekają na wasz życzliwy gest. Pomyślcie, ile dobrego może zdziałać wtedy jeden przyjazny uśmiech.  Może dzięki temu nie tylko pomożecie komuś poczuć się w nowym miejscu jak we własnym domu, ale także zyskacie przyjaciela na całe życie.

Przedstawienie oparte na książce Barbary Gawryluk, która ukazała się w serii wydawniczej „Wojny dorosłych – historie dzieci”, uczy otwartości i tolerancji, w mądry i przystępny sposób opowiadając o współczesnej historii. Ukazując wojnę widzianą oczami dziecka, mówi także o problemach z odnalezieniem się w nowej rzeczywistości, poszukiwaniem własnej tożsamości i akceptacji.