Styczniowy repertuar DKF Klaps. „Metropolis” z muzyką na żywo

Dyskusyjny Klub Filmowy „Klaps” działający w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie zaprasza miłośników dobrego filmu do udziału w styczniowych projekcjach filmowych połączonych z pofilmowymi dyskusjami.

W programie:

07.01.2019 r. - DLACZEGO JESTEŚMY KREATYWNI?, reż. Hermann Vaske
14.01.2019 r. - PŁOMIENIE, reż. Chang-dong Lee
21.01.2019 r. - METROPOLIS, reż. Fritz Lang - jubileuszowa projekcja filmu niemego z muzyką na żywo w wykonaniu zespołu „Czerwie”
28.01.2019 r. - AJKA, reż. Sergiej Dworcewoj

Klapsowe seanse odbywają się w poniedziałki o godz. 19:00 w WDK przy ul. S. Okrzei 7. Karnety miesięczne na cztery filmy będą dostępne w cenie 25 zł, a wejściówki pojedyncze na każdy film w cenie 10 zł
 
DLACZEGO JESTEŚMY KREATYWNI?, reż. Hermann Vaske
Produkcja: Niemcy 2018
Gatunek: dokument
Czas trwania: 84 min.
 
„Dlaczego jesteśmy kreatywni?” - 30 lat. 50 rozmów. Jedno pytanie.
 
Podczas tej niezwykłej filmowej podróży spotkamy się z największymi postaciami współczesnej kultury i popkultury. To od nich dziś głównie zależy, co oglądamy, czego słuchamy, w co się ubieramy i jak myślimy. Wszyscy odpowiedzą na jedno przewrotne i intrygujące pytanie: dlaczego jesteście kreatywni? Poznamy odpowiedzi inspirujące, niektóre być może szokujące, ale też takie, które potrafią odmienić życie. Połączone stworzą fascynujący portret kilku pokoleń najbardziej wpływowych ludzi świata zawarty w jednym z najoryginalniejszych filmów ostatnich lat. Na ekranie zobaczymy m.in. Jima Jarmuscha, Marinę Abramović, Pedro Almodóvara, DavidaBowiego, Björk, Wima Wendersa, Wernera Herzoga, Yoko Ono,  Angelinę Jolie,  Davida Lyncha, Quentina Tarantino, Bono, Nicka Cave’a, Stephena Hawkinga, Dalajlamę, Johna Cleese’a, Jimmy’ego Page’a, Vivienne Westwood czy Umberto Eco.
 
PŁOMIENIE, reż. Chang-dong Lee
Produkcja: Korea Południowa 2018
Gatunek: Thriller
Czas trwania: 148 min.
 
Prezentowany w Konkursie Głównym 71. MFF w Cannes i wyróżniony nagrodą FIPRESCI, nowy film wybitnego koreańskiego reżysera Chang-donga Lee, który specjalnie dla tego projektu powrócił z emerytury.

Film jest koreańskim kandydatem do OSCARÓW 2019 w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.

Scenariusz jest luźną adaptacją opowiadania „Spalenie stodoły” Harukiego Murakamiego. Film jest także wyraźnym ukłonem w kierunku Williama Faulknera, który w 1939 roku również napisał opowiadanie zatytułowane „Spalenie stodoły”. Reżyser wraz ze współscenarzystą Jungmi Ohem, z którym zwykle pracuje, wpletli w tę z pozoru nieskomplikowaną opowieść wiele różnych podtekstów i subtelnych aluzji do obu opowiadań.

Jong-soo żyje z dorywczych prac w położonym niedaleko Koreańskiej Strefy Zdemilitaryzowanej miasteczku Paju. Pewnego dnia spotyka Hae-mi, dawną koleżankę z klasy. Idą na drinka, gdzie Hae-mi wyznaje, że lubiła Jong-soo, kiedy była młodsza, ale zawsze ją ignorował. Dziewczyna opowiada koledze o bliskich planach podróży do Afryki i prosi go o karmienie kota, kiedy jej nie będzie. Następnego dnia para spotyka się w mieszkaniu Hae-mi, co kończy się namiętnym seksem. Niedługo potem Hae-mi wyjeżdża, zaś zakochanemu Jongsoo pozostaje snucie planów o wspólnej przyszłości.

Kilka tygodni później Jong-soo odbiera telefon od Hae-mi, która utknęła na trzy dni na lotnisku w Nairobi wskutek alarmu terrorystycznego. Dziewczyna prosi chłopaka, aby odebrał ją z lotniska następnego dnia. Na lotnisku Hae-mi pojawia się w towarzystwie bogatego Bena, którego spotkała w Kenii. Po Bena zajeżdża porsche, a Hae-mi wybiera ekskluzywne auto przybysza zamiast brudnej ciężarówki Jong-soo.

Aby załagodzić niekomfortową sytuację, Ben zaprasza Hae-mi i Jong-soo na obiad. W designerskim mieszkaniu nowego znajomego Jong-soo na osobności wyraża Hae-mi wątpliwość co do zamiarów Bena...
 
Nagrody:
2018 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes – Konkurs Główny, NAGRODA FIPRESCI, Nagroda Specjalna za scenografię „Vulcain de L'Artiste-Technicien”
2018 – Nagrody Wielkiego Dzwonu, koreański odpowiednik Oscarów –najlepszy film (nagroda główna), nominacje: najlepszy reżyser, najlepszy aktor pierwszoplanowy, najlepszy aktor drugoplanowy, najlepszy debiut aktorski żeński, najlepszy scenariusz, najlepsze zdjęcia
2018 – Buil Film Awards, Korea Południowa – najlepszy reżyser (nagroda główna), najlepsza muzyka (nagroda główna), nominacje: najlepszy film, najlepszy aktor pierwszoplanowy, najlepszy aktor drugoplanowy, najlepszy debiut aktorski żeński, najlepszy scenariusz, najlepsze zdjęcia
2018 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy ADANA – najlepszy film zagraniczny (nagroda główna)
2018 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy Manaki Brothers – Golden Camera 300 (nagroda główna)
 
Prasa o filmie:
Specyficzny i oryginalny, ale też bardzo interesujący miks romansu, thrillera i kina
zaangażowanego.
Marcin Prymas, Pełna Sala
 
Kapitalne zdjęcia, długie ujęcia, nastrojowe oświetlenie oraz wiarygodne aktorstwo
nie pozwoliły mi oderwać od ekranu oczu.
Radek Folta, Movies Room
 
Subtelne niedopowiedzenia oraz rzucane z zegarmistrzowską precyzją tropy
podnoszą regularnie temperaturę tego klimatycznego dreszczowca. Dodatkowo
pięknie sfotografowanego.
Kasia Wolanin, Filmaster
 
Zręczność Chang-donga Lee w opowiadaniu o interakcjach międzyludzkich sprawia,
że film trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej minuty.
Bilge Ebiri, Village Voice
 
Oto film, który rozumie moc sugestii – siłę cichego, palącego koszmaru, który
przenika widza do samych kości.
Lawrence Garcia, Mubi
 
METROPOLIS, reż. Fritz Lang
Produkcja: Niemcy 1927
Gatunek: Science fiction
Czas trwania: 91 min.
 
Futurystyczna wizja potężnego miasta, w którym wąska grupa uprzywilejowanych obywateli wspięła się na szczyt technicznych zdobyczy industrializmu. Życie toczy się tu pod samym niebem, mieszkańcy dawno oderwali się od przyziemnej codzienności, ciesząc się doskonale funkcjonującym mechanizmem miejskiej maszynerii.

Futurystyczna idylla ma jednak swoją cenę. Ktoś musi przecież wprawiać cały mechanizm w ruch i pilnować, by wszystko poruszało się w idealnym rytmie. Głęboko pod ziemią, w zimnych, ciemnych korytarzach tkwi żywa siła wielkiego Metropolis, która niebawem ujrzy światło dzienne.
 
„Metropolis” jest niewątpliwie pierwszym istotnym filmem SF. Z początku o dziwo było niedoceniane przez Masy, co spowodowało pocięcie taśmy filmowej w celu skrócenia czasu trwania. Jest jednym z filmów, które kształtowały przyszłość kina. Czerpało z niego wiele produkcji, między innymi „Łowca androidów” Ridleya Scotta. Z „Metropolis” wyłaniają sie wizje przyszłości.

Film zachwyca od strony technicznej. Mimo że pochodzi z dalekiej przeszłości, może spodobać się nawet bardzo wybrednym widzom i wielbicielom współczesnych produkcji.
 
Muzyka wykonywana na żywo przez zespół „Czerwie” będzie wzmagać przeżywane emocje.
 
 
AJKA, reż. Sergiej Dworcewoj
Produkcja: Rosja, Niemcy, Polska, Kazachstan, Chiny 2018
Gatunek: Dramat
Czas trwania: 109 min.

Ajka właśnie urodziła dziecko. Nie ma przyjaciół, stałej pracy i partnera. Nie ma nawet własnego pokoju. Grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. Wciągnięta w spiralę długów, młoda matka stoi przed najważniejszą decyzją życia: czy powinna oddać dziecko dla jego i swojego dobra?
„Ajka” jest opowieścią o kobiecej sile i jednym z najbardziej sugestywnych obrazów Moskwy we współczesnym kinie. Nie pozostawi nikogo obojętnym.
Samal Jesljamowa, która wcieliła się w tytułową rolę, otrzymała Nagrodę dla Najlepszej Aktorki w Cannes. Film otrzymał też nagrodę dla najlepszego filmu oraz nagrodę specjalną jury w Cottbus. Wcześniej „Ajkę” nagrodzono na festiwalu All About Freedom w Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku. Teraz ma szansę na Oscara jako kazachski kandydat do tej nagrody.
„Ajka” jest koprodukcją pięciu krajów: Rosji, Niemiec, Polski, Kazachstanu i Chin. Zdjęcia do filmu zrealizowała wybitna polska operatorka Jolanta Dylewska. 
Media o filmie
„Suche statystyczne dane rosyjski reżyser przekuł w jeden z najciekawszych i najbardziej poruszających filmów tego roku” - Vogue Polska
„Ajka” robi ogromne wrażenie - Barbara Hollender, Rzeczpospolita
Reżyser najpierw swoimi wybitnymi dokumentami, a następnie „Tulpanem” z 2008 roku zapracował na pozycję jednego z największych mistrzów współczesnego kina europejskiego. Wchodząca do kin „Ajka” jest potwierdzeniem tego statusu” -
Łukasz Maciejewski, Onet.
„Wywodzę się z dokumentu. Zależy mi na podążaniu za emocjami, przekazywaniu atmosfery” - wywiad z Siergiejem Dworcewojem w „Polityce„.
„Podczas tego filmu wielokrotnie przeszyje was ból. Warto przejść tę drogę z Ajką” - recenzja filmu w portalu Noizz.
„Trochę z powodu „Zimnej wojny” Pawła Pawlikowskiego nie mówiło się w Polsce więcej o „Ajce” Siergieja Dworcewoja. Choć na pewno na to zasługuje -
artykuł o „Ajce” w „Newsweeku”
„Płakałam. I to dużo. Za siebie i, przede wszystkim, za nią, bo ja mogłam sobie pozwolić na łzy. I ten płacz dodawał mi sił” - wywiad z Samal Jesljamową w portalu Onet.
„Sergiej Dworcewoj to absolutny fenomen wśród europejskich klasyków kina artystycznego (...) Ajka to postać z krwi i kości, ale też personifikacja ludzkiej woli przetrwania, wszystkich impulsów, które pozwalają nam brnąć przez rynsztok i podejmować - w szeroko pojętej „samoobronie” - niemoralne decyzje” - Michał Walkiewicz, Filmweb.