W programie:
P. Czajkowski – Kaprys włoski op. 45
L. van Beethoven – III Koncert fortepianowy c-moll op. 37
W. A. Mozart – Symfonia D-dur „Praska” KV 504
Każde z trzech zaplanowanych w programie dzieł uznane zostało przez potomnych za mistrzowskie i niepowtarzalne. Kaprys włoski z 1880 r., którego pisanie rozpoczął Czajkowski w Rzymie, w hucznym okresie karnawału, to bardzo efektowna kompozycja pełna włoskich melodii ludowych o tanecznym charakterze. W Symfonii D-dur "Praskiej", zaprezentowanej po raz pierwszy w 1787 r. w Pradze, zwraca uwagę znakomite połączenie śpiewności z polifonią, które znalazło kontynuację w ostatniej Symfonii "Jowiszowej" Mozarta. Beethoven odsłoni swoje oblicze w III Koncercie fortepianowym datowanym na rok 1800. Przełomowe dzieło jest niejako pożegnaniem epoki Haydna i Mozarta. Dramatyczne rysy Koncertu napisanego w patetycznej tonacji c-moll zakreśliły nowe horyzonty w muzyce, inspirując i wyznaczając drogę następcom Beethovena.